ตะโขงอินเดีย
หรือ กาเรียล (อังกฤษ: Gharial, Indian gavial, Gavial; ฮินดี: घऱियाल; มราฐี: सुसर Susar) เป็นสมาชิกเพียงไม่กี่ชนิดที่เหลืออยู่ของวงศ์ตะโขง (Gavialidae) ซึ่งเป็นกลุ่มของจระเข้ที่มีปากแหลมเรียวยาว
ตะโขงอินเดียได้รับการจัดเป็นสิ่งมีชีวิตที่ถูกคุกคามอยู่ในขั้นวิกฤตโดย IUCNตะโขงอินเดียนับเป็นจระเข้หนึ่งในสามชนิดที่พบในประเทศอินเดีย
ส่วนชนิดอื่นก็มีจระเข้อินเดีย (Crocodylus palustris) และจระเข้น้ำเค็ม
(C. porosus) เป็นหนึ่งจระเข้ที่ยาวที่สุดของจระเข้ในปัจจุบันมีความยาวเต็มที่ได้ 6.5 เมตร
นับเป็นจระเข้ชนิดที่ชอบอาศัยอยู่ในน้ำมากที่สุดในบรรดาสัตว์ในอันดับจระเข้ที่สุด
เมื่อขึ้นมาบนบกจะอยู่ในพื้นที่ใกล้แหล่งน้ำ
มีพฤติกรรมอาศัยอยู่รวมกันเป็นฝูงในแหล่งน้ำที่มีกระแสน้ำไหลเชี่ยวและลึก
หรือบริเวณลำห้วยที่ติดกับแม่น้ำ ชอบนอนพึ่งแดดโดยเฉพาะในช่วงฤดูหนาว
ตัวผู้เมื่อถึงวัยเจริญพันธุ์จะมีตุ่มขึ้นมาที่ส่วนปลายทางของด้านบนปาก ซึ่งเรียกในภาษาฮินดีว่า
"การ่า" ตุ่มนี้จะมีขนาดใหญ่ขึ้นตามอายุที่มากขึ้น
ซึ่งปัจจุบันยังไม่ทราบแน่ชัดถึงประโยชนของตุ่มอันนี้
แต่สันนิษฐานว่าอาจเป็นสิ่งให้กำเนิดเสียงเพื่อการสื่อสารเพื่อหาคู่
ซึ่งได้ยินไปไกลถึง 1 กิโลเมตร
เพราะอยู่ติดกับช่องเปิดจมูกและล้ำเกินมาช่องเปิดจมูก
เนื่องจากตัวผู้ที่มีตุ่มก้อนใหญ่ที่สุดมักจะเป็นผู้นำฝูง หากินปลาในน้ำ
วางไข่โดยขุดโพรงตามริมฝั่งแม่น้ำไข่ของตะโขงอินเดีย
นับเป็นไข่ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในบรรดาจระเข้ทั้งหมด
ไข่จะถูกฝังอยู่ใต้ทรายภายใต้อุณหภูมิ 35 องศาเซลเซียส
โดยตะโขงอินเดียตัวเมียจะเป็นฝ่ายเฝ้าดูแลไข่นานถึง 2 เดือน ตะโขงอินเดียสามารถวางไข่ได้มากถึงเกือบ 100 ฟองนอกจากจะพบได้ที่อินเดียแล้ว ยังสามารถพบได้อีกหลายประเทศในเอเชียใต้ อาทิ เนปาล, ภูฐาน,บังกลาเทศ, ปากีสถาน และพบได้อีกที่พม่า
|
ถิ่นอาศัย
|
ตามแหล่งน้ำจืด เช่น บึงน้ำ
แม่น้ำ ทะเลสาบ
|
|
การขยายพันธุ์
|
ออกลูกเป็นไข่ ครั้งละ 30-60 ฟอง
ใช้เวลากกไข่ประมาณ 90 วัน
|
|
อาหาร
|
แมลง กบ ปลา
และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก
|
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น